Ζούμε στην εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Στην εποχή του γρήγορου internet, του cloud, των big data και του mobile. Πίσω απ’ όλα αυτά τα επιτεύγματα κρύβονται οι γνωστοί από τα μαθηματικά αλγόριθμοι. Κρύβονται σειρές από εντολές που έχουν αρχή και τέλος, είναι σαφείς και σκοπό έχουν να λύσουν κάποια συγκεκριμένα προβλήματα.
Ναι! Οι αλγόριθμοι που βρίσκονται πίσω από τις νέες τεχνολογίες μας βοηθούν να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη. Να έχουμε πρόσβαση άμεση και γρήγορη στις πληροφορίες και να μπορούμε να τις αναλύουμε για να παίρνουμε (υποτίθεται) πιο informed αποφάσεις (αποφάσεις με βάση όλα τα δεδομένα).
Να επικοινωνούμε με όποιον θέλουμε, σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη κι αν βρίσκεται, στο δευτερόλεπτο. Να συλλέγουμε πληροφορίες για τον εαυτό μας από τις wearable συσκευές κι έτσι να ξέρουμε τι γίνεται στον οργανισμό μας κάθε στιγμή. Να μελετούμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο και να μαθαίνουμε πώς λειτουργεί σε διάφορες καταστάσεις ή ακόμα ακόμα να μας αλλάζουμε τον τρόπο σκέψης και δράσης, αφού αποκρυπτογραφούμε τους εγκεφάλους των «επιτυχημένων» ανθρώπων.
Όμως, οι αλγόριθμοι μας έχουν οδηγήσει σε υψηλό distraction (περισπασμό). Σε έλλειψη άμεσης και αληθινής ανθρώπινης επαφής. Σ’ έναν τρόπο ζωής που για αρκετά πράγματα δεν παιδευόμαστε γιατί πλέον γίνονται αυτόματα, χωρίς τη δική μας συμμετοχή, κι έτσι αδρανοποιούμαστε.
Και δεν φτάνουν αυτά, αλλά έρχονται οι αλγόριθμοι τώρα να μας πουν ότι κι εμείς οι άνθρωποι είμαστε αλγόριθμοι, που τελικά ίσως να μην έχουμε ούτε ψυχή αλλά ούτε και ελεύθερη βούληση. Κι αν εδώ προσθέσουμε και το τελευταίο επίτευγμα των αλγορίθμων που είναι το Artificial Intelligence (Al - Τεχνητή Νοημοσύνη), τότε βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου το χάος, η αβεβαιότητα και οι μεγάλες αυτές αλλαγές μας τραντάζουν συθέμελα, μας αποπροσανατολίζουν και μας αφήνουν έρμαια των αλγορίθμων.
Όμως εμείς συνεχίζουμε να τσεκάρουμε το smartphone μας κάθε πέντε πέντε λεπτά, συνεχίζουμε να ποστάρουμε στο Facebook και στο Instagram φωτογραφίες από το πώς ψήνουμε τα κατσίκια μας και πώς ξαπλώνουμε στην παραλία, συνεχίζουμε να ψάχνουμε οποιαδήποτε απάντηση θέλουμε στο Google και τελικά αφήνουμε τη ζωή μας στα χέρια των πιστών της ντανταϊστικής θρησκείας, χωρίς να μπαίνουμε καν στη διαδικασία να αναρωτηθούμε πού θα μας βγάλει όλο αυτό.
Από την άλλη μεριά, υπάρχει και μία μερίδα ανθρώπων που αρνούνται να αγοράσουν smartphone, όμως έχουν laptop, το οποίο το χρησιμοποιούν για να κάνουν τη δουλειά τους, για να μπαίνουν στο internet, να στέλνουν emails, να ποστάρουν στα social media και να παίζουν παιχνίδια. Υπάρχουν κι εκείνοι που με καμάρι δηλώνουν ότι αρνούνται να αγοράσουν υπολογιστή, όμως δέχονται χωρίς αντίδραση να κάνουν τη δουλειά τους μέσω των υπολογιστών ή των smart συσκευών των φίλων τους ή των συνεργατών τους. Και όλοι οι προαναφερόμενοι νομίζουν ότι κάνουν και επανάσταση. Κατά την άποψή μου κοροϊδεύουν τον εαυτό τους…
Η πραγματικότητα, όσο μπορούμε να την αντιληφθούμε, είναι ότι χωρίς την προηγμένη τεχνολογία δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε στην καθημερινή μας ζωή. Η μετάβαση προς τις νέες τεχνολογίες είναι αναπόφευκτη, όπως ήταν αναπόφευκτη και η μετάβαση από τα άλογα στα αυτοκίνητα.
Το ζητούμενο είναι να μάθουμε να ζούμε με τους αλγόριθμους και να αναρωτιόμαστε κάθε στιγμή πώς τους χρησιμοποιούμε, πότε, πού και γιατί. Να γίνουμε συν-δημιουργοί της τεχνολογικής πραγματικότητάς μας και όχι έρμαια αυτής.
Είμαστε ποτισμένοι με την ιδέα ότι η έξυπνη τεχνολογία μπορεί να κάνει έξυπνα πράγματα. Όμως, το να χρησιμοποιούμε την έξυπνη τεχνολογία έξυπνα για να υλοποιούμε τις ιδέες μας και να κάνουμε τις επαναστάσεις εκείνες που αλλάζουν θετικά τον κόσμο, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Σχόλια