Προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη για τις οφειλές του ∆ημοσίου προς πολίτες και επιχειρήσεις

Ο Συνήγορος του Πολίτη υπέβαλε ένα σύνολο προτάσεων για τη ρύθμιση των οφειλών του ∆ημοσίου προς ιδιώτες, με σκοπό την κατά το δυνατόν αντιστάθμιση της οικονομικής δυσπραγίας του ∆ημοσίου με μέτρα διασφάλισης των δικαιωμάτων των πολιτών.

Με επιστολή της προς τον υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, και τον υπουργό Εσωτερικών, Τάσο Γιαννίτση, η Συνήγορος του Πολίτη, Καλλιόπη Σπανού, επισημαίνει ότι η δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας καθιστά δυσχερή την ανταπόκριση της ∆ιοίκησης στις οικονομικές της υποχρεώσεις έναντι τρίτων. Προσθέτει όμως ότι αποτελεί ελάχιστη υποχρέωση του κράτους να προχωρήσει στη λήψη μέτρων που θα αντισταθμίσουν σε κάποιο βαθμό τις συνέπειες της αδυναμίας του αυτής έναντι των πολιτών.

Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει την άποψη ότι γενικότερα η μη εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεων του ∆ημοσίου λόγω της οικονομικής κρίσης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με κανόνες, μέσω ενός ολοκληρωμένου συστήματος πληρωμών. Συγκεκριμένα ο Συνήγορος προτείνει:

α) να ανασταλεί η παραγραφή των απαιτήσεων κατά του δημοσίου κατά χρονικό διάστημα αντίστοιχο με την περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, β) να θεσμοθετηθεί σύστημα εξόφλησης με βάση αντικειμενικά κριτήρια και να δημοσιοποιούνται τα στοιχεία πληρωμών για λόγους διαφάνειας της διοικητικής δράσης,

γ) να προσαρμοστεί η διάταξη περί συμψηφισμού (άρθρο 83 ΚΕ∆Ε) ώστε να καταστεί δυνατός ο συμψηφισμός φορολογικών υποχρεώσεων των ιδιωτών με απαιτήσεις τους εις βάρος ΟΤΑ και φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, καθώς και να ρυθμιστεί το θέμα του αυτεπάγγελτου συμψηφισμού μη ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων των πολιτών, και τέλος

δ) να εξεταστούν εναλλακτικοί τρόποι εξόφλησης χρηματικών οφειλών δημόσιων φορέων, ιδίως ΟΤΑ, προς ιδιώτες (π.χ., μέσω αντιπαροχής), όταν πρόκειται για μικρά ποσά. Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει επανειλημμένως τονίσει ότι η μη εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεων της διοίκησης έναντι των πολιτών δοκιμάζει με αρνητικά αποτελέσματα όχι μόνο την αξιοπιστία του κράτους αλλά και την ικανότητά του να διαπαιδαγωγεί τους πολίτες ως προς την εκπλήρωση των δικών τους υποχρεώσεων έναντι αυτού.