Κάθε συνεταιριστική επιχείρηση, ότι νομική μορφή και να έχει Ο.Ε. , Ε.Ε. κλπ αποτελείται από τους ιδιοκτήτες και το υπαλληλικό προσωπικό της. Είτε είναι 2 είτε περισσότεροι αυτοί οι συνέταιροι είναι που έχουν και την ευθύνη της εύρυθμης λειτουργείας της επιχείρησης. Είναι αυτοί που παίρνουν τις τελικές αποφάσεις, αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την οικονομική διαχείριση και γενικότερα για την ανάπτυξη και βιωσιμότητα αυτής.
Ασχέτως όμως με το αν είναι 2 ή περισσότεροι οι συνέταιροι και ασχέτως με τον αντικείμενο δραστηριότητας της, κάθε επιχείρηση που απασχολεί υπαλληλικό προσωπικό έχει πάντα και κάποιους «κρυφούς» συνεταίρους. Και πολλές φορές είναι αυτοί που «κατέχουν» το πλειοψηφικό πακέτο το μετοχών αυτής της επιχείρησης και καθορίζουν το μέλλον της.
Πολλοί ιδιοκτήτες έχουν την απαίτηση από το προσωπικό τους ότι από τη στιγμή που αυτοί είναι σωστοί και τυπικοί απέναντι τους, τόσο σε επίπεδο οικονομικό αλλά και συμπεριφοράς, ότι θα πρέπει και εκείνοι από τη μεριά τους να κάνουν τη δουλειά τους σωστά. Εκεί είναι όμως που βρίσκεται η «παγίδα» και εκεί είναι που αναλαμβάνει τα «ηνία» αυτός ο «κρυφός» συνεταίρος.
Τι σημαίνει ακριβώς «κάνω σωστά τη δουλειά μου;», είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει ταύτιση απόψεων μεταξύ διοίκησης και προσωπικού πάνω στο θέμα; Η άποψη μου είναι ότι πολλές φορές δεν υπάρχει. Συχνά το προσωπικό μια επιχείρησης δεν αντιλαμβάνεται το βαθμό στον οποίο η συμπεριφορά του επηρεάζει την λειτουργεία και την επιτυχία ενός οργανισμού. Μπορεί κάποιος υπάλληλος να κάνει σωστά τη δουλειά του αλλά:
- Την κάνει στο σωστό χρόνο;
- Την κάνει με το σωστό κόστος, χωρίς να σπαταλάει πόρους της επιχείρησης;
- Την κάνει χωρίς να δημιουργεί τριγμούς στην εύρυθμη λειτουργία της υπόλοιπης ομάδας;
- Αντιλαμβάνεται ότι η επιτυχής ολοκλήρωση μιας αποστολής δεν αποτελείται από ξεχωριστά αυτόνομα «τμήματα» αλλά από το συνδυασμό πολλών παραγόντων;
- Έχει τη διάθεση να χρησιμοποιήσει το ταλέντο του και τη δημιουργικότητα του έτσι ώστε να αναβαθμίσει την όλη διαδικασία και να εξελίξει την επιχείρηση;
- Εκτελεί μηχανικά την αποστολή τους ή δημιουργεί εμπειρία;
Τα παραπάνω και άλλα παρόμοια ερωτήματα καλείται να απαντήσει η εκάστοτε διοίκηση και μετά να μεταλαμπαδεύσει την ανάγκη για αναζήτηση των παραπάνω απαντήσεων αυτοβούλως από τον κάθε υπάλληλο ξεχωριστά. Είναι καθήκον της να εντρυφήσει στο προσωπικό της την έννοια της «συνιδιοκτησίας» με απώτερο σκοπό να λειτουργούν ως συνεταίροι και όχι ως υπάλληλοι.
Και αυτό γιατί μια επιχείρηση είναι σαν ένα μπλοκ συγκοινωνούντων δοχείων με τον κάθε υπάλληλο να αποτελεί και ένα από τα «δοχεία». Η συμπεριφορά και η απόδοση τους καθενός από αυτούς τους υπαλλήλους είναι στην ουσία η «στάθμη» του υγρού που βρίσκεται μέσα στο δοχείο. Και όπως γνωρίζουμε από το νόμο των συγκοινωνούντων δοχείων η μεταβολή της στάθμης στο ένα δοχείο επηρεάζει αυτομάτως και τη στάθμη και στα υπόλοιπα δοχεία.
Αν θέλετε και εσείς λοιπόν να αναπτύξετε στο μέγιστο δυνατόν την επιχείρηση σας «εκχωρήστε» ένα ποσοστό των μετοχών σας στο προσωπικό, δίνοντας του τα απαραίτητα εφόδια για να απελευθερώσει τη δημιουργικότητα του μετατρέποντας την εκτέλεση της εργασίας του σε εμπειρία.
Γιατί μπορεί να είσαι ο ιδιοκτήτης αλλά αν δεν λάβεις στα σοβαρά αυτούς τους «κρυφούς» συνεταίρους και δε τους κερδίσεις μπορεί στο τέλος αυτοί να «αναλάβουν» τα «ηνία» της επιχείρησης σου.
Σχόλια