Η προσέγγιση της αγοράς μέσω μιας Mono-brand στρατηγικής είναι μια από τις σημαντικότερες τάσεις οι οποίες θα ρυθμίσουν τις μακροπρόθεσμες εξελίξεις του άμεσου αλλά και μακρινού μέλλοντος στο Ηλεκτρονικό Εμπόριο και θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία και ανάπτυξη των μικρών και μικρομεσαίων εμπόρων.
Ο όρος Mono-brand στρατηγική προέρχεται από τον χώρο του παραδοσιακού λιανεμπορίου και σημαίνει ότι ένα κατάστημα επικεντρώνεται στην πώληση-διανομή μιας και μόνο μάρκας (μονοθεματικά καταστήματα). Αντίθετα, μέσω της Multi-brand στρατηγικής, μια εταιρεία διαθέτει διαφορετικές μάρκες στην ίδια αγορά (πολυθεματικά καταστήματα) – με άλλα λόγια δηλαδή τα τα μονοθεματικά καταστήματα της Media Strom έναντι των πολυκαταστημάτων Attica.
Στο Ηλεκτρονικό Εμπόριο, η έννοια Mono-brand σημαίνει την προσφορά ενός μοναδικού προϊόντος και των πιθανών παραλλαγών του κάτω από τη στέγη ενός εμπορικού σήματος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα ηλεκτρονικά καταστήματα της Dollar Shave Club (Η Unilever εξαγοράζει την Dollar Shave Club έναντι 1 δισ. δολαρίων), της Blacksocks (Blacksocks: Οι πιο έξυπνες κάλτσες του κόσμου!) και της Bett1 (“Τα στρώματα δεν είναι προϊόντα Lifestyle, αλλά εργαλεία για έναν υγιή και ξεκούραστο ύπνο”), με το εντυπωσιακό σε τιμή και ποιότητα στρώμα της.
Στόχος μιας Mono-brand προσέγγισης είναι η επίτευξη ως επί το πλείστον της πιο δυνατής λάμψης στο σήμα, μέσω της επικέντρωσης σε ένα μονάχα προϊόν (αυτό υπονοεί ότι κατέχει τεχνογνωσία, η οποία με τη σειρά της υπογραμμίζει τα μοναδικά επιχειρήματα πώλησης – USPs) και τον προσδιορισμό μιας εξαιρετικά πειστικής πελατοκεντρικής «Πρότασης Αξίας».
Οι εταιρείες που επιλέγουν την παραπάνω στρατηγική προσδοκούν τον απόλυτο έλεγχο της εμπειρίας του σήματος. Συχνά αυτή ισοδυναμεί με τη διάθεση των προϊόντων μέσω αποκλειστικά δικών της καναλιών διανομής – με τη μορφή ενός ηλεκτρονικού καταστήματος, ενός Flagship concept store ή ενός καταστήματος Pop-up (AppearHere: Το επιχειρηματικό μοντέλο βραχυπρόθεσμης μίσθωσης φυσικών καταστημάτων).
Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, η επικέντρωση σε ιδιόκτητα κανάλια διανομής έχει ορθολογική βάση. Συχνά, όμως, αυτή δεν έχει νόημα. Καθώς η επιβίωση όλων των σημάτων (υφισταμένων ή νέων) επιτυγχάνεται πρωτίστως με την εμπορική επιτυχία του αυτού καθαυτού προϊόντος. Όπως έχω εξηγήσει στο παρελθόν, τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες των διαδικτυακών εμπόρων θα πρέπει να αναρτώνται εκεί όπου είναι και οι πελάτες τους. Αυτοί, βέβαια, βρίσκονται, πού άλλου, μα πρωτίστως στις διαδικτυακές πλατφόρμες – των B2C και B2B Marketplaces (Marketplaces: Τα επιχειρηματικά μοντέλα, που είναι οι πραγματικοί νικητές της συγκεντροποίησης στο Ηλεκτρονικό Εμπόριο).
Στο παρελθόν σάς είχα παρουσιάσει τη χάραξη στρατηγικής στη διάθεση των προϊόντων των κατασκευαστών στο Ηλεκτρονικό Εμπόριο.
Σχόλια