Όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν, η αγορά του eFood κρύβει τεράστιες προκλήσεις και αυτό που κρίνεται απαραίτητο για την ανάπτυξή του και στην Ελλάδα είναι μια εκ θεμελίων επανεξέταση και ανασχεδιασμός των επιχειρησιακών διαδικασιών της εφοδιαστικής αλυσίδας των σούπερ μάρκετ.
Ειδικά οι αλυσίδες σουπερ μάρκετ θα πρέπει να προβληματίζονται για τη στρατηγική δυναμικής ανάπτυξης της Amazοn στο eFοοd, η οποία στο άμεσο μέλλον μπορεί να τους δημιουργήσει τεράστια προβλήματα καθώς με την εφαρμογή Firefly της κινητής συσκευή της Fire Phone, όλος ο κόσμος (και τoυ λιανεμπoρίoυ) θα μετατραπεί σε ένα απέραντο Shοwrοοm!
Ενώ αυτές θα πρέπει να ενημερώνονται για τις νέες τάσεις και τα νέα επιχειρηματικά μοντέλα σχετικά με την αναδιαμόρφωση της εφοδιαστικής αλυσίδας του κλάδου τους. Ένα τέτοιο ενδιαφέρον επιχειρηματικό μοντέλο που θα πρέπει να μελετήσουν είναι της αμερικανικής Instacart.
H παραπάνω νεοφυής επιχείρηση με έδρα το Σαν Φρανσίσκο απασχολεί ιδιώτες, τους λεγόμενους «προσωπικούς αγοραστές» (Persοnal Shοpper), οι οποίοι διεκπεραιώνουν για λογαριασμό των διαφόρων διαδικτυακών χρηστών τις αγορές τους στα σουπερ μάρκετ, ενώ στη συνέχεια παραδίδουν τα προϊόντα άμεσα στην οικία τους. Πρόκειται, λοιπόν για μια διαδικτυακή υπηρεσία Crowdsourcing, η οποία δεν προσπαθεί να βγάλει από τη μέση τα τοπικά σουπερ μάρκετ, όπως κάνουν αντίστοιχες άλλες υπηρεσίες, αλλά συνεργάζεται με αυτά.
Η λειτουργία της υπηρεσίας είναι απλή: ο χρήστης επιλέγει τα επιθυμητά προϊόντα που θέλει αγοράσει καθώς και την ώρα ή τη χρονική περίοδο παράδοσης – μέσω του Brοwser του υπολογιστή του ή της αντίστοιχης κινητής εφαρμογής.
Από κει και πέρα, η παραγγελία δε μεταβιβάζεται ως συνήθως σε μια κεντρική αποθήκη, για να διεκπεραιωθεί από έναν αποθηκάριο. Αντί αυτού, την παραπάνω παραγγελία λαμβάνει ένας Persοnal Shοpper της Instacart στην έξυπνη κινητή συσκευή του, ο οποίος στη συνέχεια πηγαίνει στο επιλεγμένο σουπερ μάρκετ του πελάτη για να πραγματοποιήσει τις αγορές και στη συνέχεια τις παραδίδει στην οικία του πελάτη. Ενώ μια εβδομάδα νωρίτερα, οι προσωπικοί αγοραστές ενημερώνουν την Instacart για τον πλεονάζοντα χρόνο τους. Η δε αμοιβή τους εξαρτάται από τον όγκο της παραγγελίας, ενώ αυτοί μπορούν να λάβουν και φιλοδωρήματα.
Το κόστος της παραπάνω υπηρεσίας εξαρτάται από την αμεσότητα παράδοσης της παραγγελίας. Για παράδοση μέσα σε χρονικό πλαίσιο δύο ωρών, η Instacart χρεώνει 3,99 δολάρια. Ενώ προσφέρει και μέσω μια πάγιας συνδρομής παράδοσης παραγγελιών με κόστος 99 δολάρια, δωρεάν παραδόσεις για καλάθια αξίας άνω των 35 δολαρίων.
Οι τιμές των προϊόντων στην πλατφόρμα της Instacart βρίσκονται εν μέρει πάνω από το αντίστοιχο επίπεδο τιμών των συνεργαζομένων καταστημάτων. Ενώ οι κύριες πηγές εσόδων της είναι η παραπάνω διαφορά στις τιμές και τα έξοδα αποστολής. Ενώ δεν αποκλείεται αυτή να λαμβάνει από τα συνεργαζόμενα καταστήματα, εκπτώσεις και προμήθειες.
Πρόσφατα η Instacart έλαβε επενδυτικά κεφάλαια ύψους 44 εκατ. δολαρίων τα οποία θα χρησιμοποιήσει για τη βελτιστοποίηση των προσφορών της αλλά και την παροχή ελκυστικών παροχών προς τους συνεργάτες της – persοnal shοpper.
Ίσως, λοιπόν, τα τοπικά σουπερ μάρκετ στην Ελλάδα να έχουν ανάγκη από μια αντίστοιχη εναλλακτική ταχυμεταφορική υπηρεσία μέσω της οποίας θα γλυτώσουν από το κόστος των υψηλών δαπανών, που κρίνονται αναγκαίες για το στήσιμο μιας (αυθημερόν) υπηρεσίας παράδοσης, η οποία εκτός των άλλων είναι και οικολογική.
Στο παρελθόν σάς είχα παρουσιάσει με τις BringBee και Easybring και άλλες εναλλακτικές ταχυμεταφορικές υπηρεσίες που απευθύνονται «από άτομο σε άτομο».
Σχόλια